Charakterystyka kawy w poszczególnych państwach

Afryka

Etiopia

Kawowa ojczyzna. Specjalizuje się w “heirloom varieties”. Większość plantacji to niewielkie, domowe gospodarstwa, gdzie obróbka ziarna odbywa się w tradycyjny sposób (jedynie ⅕ ze wszystkich upraw to duże, wysokiej jakości zautomatyzowane plantacje). Kawy hodowane w Etiopii słyną z bardzo dobrej jakości. Najczęściej posiadają niską lub średnią kwasowość, sporą słodycz, niską goryczkę. W smaku wyczuwalne są nuty herbaciane, morelowe, brzoskwiniowe, truskawkowe, a także czarny bez, bergamotka, karmel, cytrusy, jaśmin, czarna porzeczka. Najbardziej znane regiony upraw to Yirgacheffe, Sidamo, Djimmah, Harrar.

Kenia

Plantatorzy w Kenii specjalizują się w odmianach hybrydowych, jak SL-28 i SL-34. Najbardziej znane regiony upraw to Nyeri, Kirinyaga, Muranga. Kawy pochodzące z Kenii charakteryzują się wyraźnie zarysowaną kwasowością, najczęściej przywodzącą na myśl czerwone owoce. Dodatkowo w profilu sensorycznym najczęściej wyczuwalne są nuty: jagód, wiśni, czarnej i czerwonej porzeczki, kwiatów bzu, jeżyn, czerwonych winogron, owoców egzotycznych, cytrusów, rodzynek, rumu. Kenia stanowi idealny wybór dla osób, które preferują kawy naturalnie owocowe, o słodyczy wzmocnionej sporą kwasowością, przywodzącą na myśl dobrej jakości wytrawne wino.

Rwanda

Specjalizuje się w odmianie bourbon i własnych pododmianach, takich jak jackson i mibirizi (mutacja bourbon). Najbardziej znane regiony produkcji to Huye i Ngoma. Rwanda słynie z tak zwanego “potato defect” (“defektu ziemniaka”), gdzie ziarna kawowca charakteryzują się aromatem surowych ziemniaków. Ziarna z Rwandy cechuje przyjemna kwasowość, aromat śliwek, winogron, jabłek, czasem przypraw korzennych i kakao.

Uganda

Na terenach Ugandy w znacznej większości uprawia się kawowce odmiany arabika i w dalszej kolejności robusty. Uprawą kawy w tamtejszych rejonach zajmują się głównie niewielkie, domowe gospodarstwa, a plantacje z reguły nie są większe niż ½ ha. Ziarna arabiki są delikatne, wyważone, pełne, o złożonym smaku, często cytrusowym i herbacianym z wyraźnie zarysowaną kwasowością i drzewnym aromatem. Z kolei robusta jest znacznie intensywniejsza w smaku, a także posiada więcej kofeiny niż jej delikatniejsza siostra – arabika. Robusta z Ugandy zwykle posiada mocną kwasowość, lekką cierpkość i pełen smak pozostający na języku.

Azja

Indie

Indie specjalizują się w ziarnach monsunowych, czyli poddawanych działaniu ciepłego wiatru monsunowego, co nadaje im charakterystyczny aromat i pozbawia kwasowości. Smak ziaren jest, wytrawny, torfowy, piwniczny. Indie specjalizują się w odmianie kent, odmianach hybrydowych i robustach. Najbardziej znane regiony upraw to Nilgiri, Manjarabad, Pradesh. Ziarna z Indii mają ciężkie body, ziemiste, pozbawione kwasowości, ziołowo-przyprawowe, czasem orzechowe, z lekką nutą owoców suszonych.

Indonezja

Indonezja specjalizuje się w odmianach typiki i hybrydach arabiki i robusty, takich jak catimor. Najbardziej znane regiony upraw to Sumatra, Jawa, Sulawesi. Ziarna z Indonezji są praktycznie pozbawione kwasowości, mają ciężkie body, ziemiste, w aromacie dominują gorzka czekolada, przyprawy korzenne, orzechy.

Jemen

Jemen specjalizuje się w gatunku arabika, w odmianach typika i bourbon, rosnących na bardzo dużych wysokościach. Najbardziej znane regiony upraw to Mahweet, Sanaa, Raymah i Sadah. Ziarna z Jemenu mają dość ciężkie body, a w smaku dominują przyprawy korzenne, zioła, nuty ziemiste, kakao. Jemen znany jest także z produkcji doskonałej cascary.

Wietnam

Wietnam jest drugim po Brazylii największym producentem kawy. Podstawą wietnamskich upraw są plantacje robusty. Topografia i warunki klimatyczne tego państwa sprawiają, że jest on doskonałym miejscem na uprawę także liberiki oraz arabiki w odmianie catimor. Ziarna pochodzące z wietnamskich plantacji kaw są zdecydowanie bardziej gorzkie niż kawy np. z Afryki, a gorycz łączy się w nich ze słonym posmakiem i słodyczą jednocześnie. Rodowici Wietnamczycy, aby załagodzić ostry, głęboki smak kawy, dodają do niej mleka skondensowanego – połączenie to sprawia, że napar jest przyjemniejszy do wypicia, a przy tym zachowuje sporą ilość kofeiny.

Ameryka Południowa

Brazylia

Brazylia to największy na świecie producent kawy. Najbardziej znane regiony uprawy to: Sul de Minas, Cerrado, Minas Gerais, Bahia, Parana i Sao Paolo. Arabiki pochodzące z Brazylii są delikatne, zbalansowane, o raczej niskiej kwasowości. Charakterystyczne są dla nich gładkie nuty czekolady, wzbogacone o posmak orzechów, miodu, wiśni, jagód czy malin. Jednymi z najlepszych odmian są Santos, która uprawiana jest głównie w Sao Paulo oraz Yellow Bourbon z prowincji Minas Gerais.

Kolumbia

Kolumbia specjalizuje się w odmianach typika i caturra. Często też plantacje obsadzane są kultywarami arabiki z hybrydami arabiki i robusty. Najbardziej znane regiony uprawy kawowca to Narino, Cauca, Huila, Tolima i Antiquia. Ziarna z kolumbii mają cięższe body i bardzo rożne aromaty: od czekolady deserowej o przyjemnej kwasowości po suszone owoce, tytoń, konfitury.

Peru

Plantacje kawy w Peru usytuowane są na dużych wysokościach, od 1 500 do 2 000 m n.p.m., a najlepsze odmiany pochodzą z rejonów Chanchamayo, Cuzco, Punco, Norte, Cajamarca, San Martin, Junin, Amazonas. Dominująca odmianą kawowca jest typika, jednak do hodowanych niemal równie często należą caturra, pache i bourbon. Kawy z Peru uznawane są za jedne z najciekawszych i najbardziej pożądanych kaw na świecie. Ich profil smakowy jest zbalansowany, zrównoważony, czysty, pełny, z nutami owoców, jaśminu i czekolady.

Ameryka Środkowa

Gwatemala

Gwatemala specjalizuje się w odmianach bourbon, caturra i catuai. Najbardziej znane regiony uprawy to Huehuetenango, Antigua, Cabon, Fraijanes. Większość upraw położona jest na dużych wysokościach, powyżej 1300 metrów nad poziomem morza. Ziarna z Gwatemali są bardzo słodkie, owocowe, kompleksowe. W smaku przeważają owoce w połączeniu z mleczną czekoladą i nutami kwiatów.

Honduras

Honduras jest jednym z największych producentów kawy pośród krajów Ameryki. Plantacje kawy w Hondurasie położone są stosunkowo wysoko – nawet do 1800 m n.p.m.. Najczęściej występującymi odmianami są bourbon, typica oraz caturra. Ziarna z Hondurasu charakteryzują się dość niską kwasowością, która w tym przypadku łączy się najczęściej ze złożonym profilem smakowym, na który składają się nuty cytrusów, brzoskwini, śliwek, moreli, karmelu, wanilii, kakao oraz przeróżnych orzechów.

Jamajka

Na Jamajce kawa uprawiana jest przede wszystkim w górach Blue Mountain, gdzie produkowana jest jedna z najdroższych kaw świata. Uprawą zajmują się w przeważającej większości niewielkie gospodarstwa, na plantacjach wznoszących się na wysokości do 1 800 m. n.p.m. Zbiory owoców kawowca, zawsze odbywają się w sposób naturalny. Najczęściej występujące odmiany to typika (garundang), caturra oraz geisha. Ziarna z Jamajki pozbawione są zwykle gorczycy oraz posiadają silny owocowy aromat z górskimi i ziołowymi nutami.

Kostaryka

Znana jest z uprawy bardzo wysokiej jakości kaw między innymi z odmiany geisha i pacamara. Najbardziej znane regiony uprawy to Tarrazu, Central Valley, Brunca. Ziarna z Kostaryki są bardzo czyste w smaku, o przyjemnej kwasowości i wysokiej słodyczy. W aromacie przeważają czerwone owoce, cytrusy, owoce suszone, orzechy.

Nikaragua

W Nikaragui uprawiane są wyłącznie ziarna arabiki w klasycznych jej odmianach (bourbon, maragogype, caturra, pacas) oraz mieszanka znana pod nazwą pacamara. Największe i najpopularniejsze plantacje nasion kawowca znajdują się obecnie w trzech regionach Nikaragui: Matagalpa, Segovia, Jinotega.  Kawy z Nikaragui są doskonale zbalansowane, delikatne, o subtelnej słodyczy, umiarkowanej i przyjemnej kwasowości. W profilu smakowym wyczuwalny jest najczęściej karmel, jabłka, brzoskwinie, morele, truskawki oraz cytrusy.

Panama

Panama specjalizuje się w odmianach geisha, typika, bourbon, caturra i catuai. Najbardziej znanymi regionami uprawy są Boquete, Candela, Renacimiento. Ziarna z Panamy cechują delikatne body, przyjemna, owocowa kwasowość, bardzo wysoka słodycz, kompleksowy smak, aromat owoców cytrusowych i tropikalnych oraz kwiatów.

Salwador

Salwador specjalizuje się w odmianach pacas, pacamara, bourbon. Najbardziej znane regiony upraw to Alotepec i Quezaltepec. Ziarna z Salwadoru są zbalansowane, słodkie o orzechowym aromacie.

Australia i Oceania

Papua Nowa Gwinea

Nowogwinejska kawa to produkt stosunkowo świeży, którego historia rozpoczyna się w XX wieku. Przeważająca większość, bo prawie 90% produkcji kawowca pochodzi z niewielkich miejskich gospodarstw przydomowych, gdzie uprawiane są najczęściej takie odmiany jak blue mountain, catimor, caturra i mundo novo. Uwarunkowania geograficzne powodują, że zbiory przeprowadzane są głównie metodą ręczną, chociaż kawy jakościowe przeznaczone do eksportu pozyskiwane są najczęściej jedynie z dużych plantacji, opartych na nowoczesnych technikach produkcyjnych. Kawy te znane są pod nazwą „estate” i należą do nich między innymi takie gatunki jak Nowa Gwinea Sigiri Estate, czy Premium Morobe. Kawa nowogwinejska charakteryzuje się umiarkowaną dawką kofeiny, słodkim smakiem owoców mango, papai i orzechów, aromatem klonu, lekką kwasowością i delikatną goryczą.