Regiony winiarskie Hiszpanii
Najbardziej na południe wysunięty region Hiszpanii, od zachodu graniczący z Portugalią. Klimat na tym terenie ma cechy śródziemnomorskie, ale widoczne są także wpływy Oceanu Atlantyckiego. Andaluzja dzieli się na 5 dużych okręgów winiarskich, z których najsłynniejszym jest Jerez y Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda. Okręg ten znajduje się w południowej części regionu, w prowincji Cádiz (Kadyks). Produkuje się w nim wyłącznie białe, wzmacniane wina szlachetne (vino generoso), znane powszechnie pod angielską nazwą sherry. W Jerez dopuszczone są tylko trzy odmiany winorośli: palomino, pedro ximenez (PX) i muscat aleksandryjski. Innymi znanymi winami powstającymi w Andaluzji są: deserowa, słodka malaga oraz mocne i perfumowane wina z miejscowości Montilla-Moriles.
Region winiarski leżący w północno-wschodniej Hiszpanii, graniczący od północy z Francją. Uprawy winorośli koncentrują się głównie w dolinie rzeki Ebro i jej dopływów, gdzie najczęściej uprawiane są odmiany garnacha oraz tempranillo. W obrębie Aragonii znajdują się cztery apelacje. Najważniejszą z nich jest Somontano, która leży u stóp Pirenejów. W Aragonii wyrabia się również wina musujące cava.
Niewielki region położony w północnej Hiszpanii, któremu dopiero w 2009 roku przyznaną pierwszą apelację winiarską DOP Cangas. Najpopularniejszym szczepem w regionie jest albarín negro. Region Asturia znany jest dawna przede wszystkim z produkcji cydrów.
Tradycja uprawy win na Balearach sięga czasów Cesarstwa Rzymskiego. Jednak prawdziwy rozwój tego regionu nastąpił dopiero w latch 90-tych ubiegłego wieku, kiedy dla miejscowych winiarzy bardziej zaczęła liczyć się jakość otrzymywanego wina, niż tylko i wyłącznie jego ilość. W regionie znajdują się dwie apelacje DOP: Pla i Llevant oraz Binissalem, w których najczęściej uprawiane są takie szczepy jako manto negro, callet, monastrell, cabernet sauvignon, merlot.
Region znajdujący się nad rzeką Guadiana, w południowo-zachodniej części Hiszpanii w pobliżu granicy z Portugalią. Panuje tutaj klimat kontynentalny, z upalnym i suchym latem oraz chłodną zimą. Produkuje się tutaj głównie proste czerwone wina (tempranillo, cabernet sauvignon, syrah). W regionie Estremadura znajduje się tylko jedna apelacja DOP: Ribera del Guadiana (utworzona w 1999 roku). Niektóre tutejsze winnice zajmują się także produkcją wina musującego cava.
Region znajdujący się w północno-zachodniej części Hiszpanii. Z uwagi na chłodny i wilgotny morski klimat uprawia się tu głównie białe odmiany winorośli z dominującym szczepem albariño. W regionie znajduje się 5 apelacji DOP, wśród których największa i najbardziej prestiżowa jest Rías Baixas (jedyna apelacja DOP w Hiszpanii, która obejmuje wyłącznie białe szczepy). Galicja od wieków słynie z klasztoru w Santiago de Compostela.
Kantabria to mały region na północnym wybrzeżu Hiszpanii, położony pomiędzy Asturią (na zachodzie) i Krajem Basków (na wschodzie). W Kantabrii uprawia się szeroką gamę lokalnych i międzynarodowych odmian, w tym hondarrabi zuri i jego ciemnoskórą odmianę hondarrabi belza.
Jeden z najważniejszych regionów winiarskich Hiszpanii, położony w jej północno-zachodniej części. Większość winnic zlokalizowana jest wzdłuż biegu rzeki Duero wraz z jej dopływami. W regionie wytwarza się głównie czerwone wina, a najczęściej uprawianym szczepem jest tempranillo określany lokalnie jako tinta del país. W regionie tym znajduje się 9 apelacji, w tym między innymi Rueda, Toro i najważniejszą z nich Ribera del Duero.
Ribera del Duero obejmuje ona winnice położone w najwyższych partiach Meseta Central (nawet powyżej 850 m n.p.m), które produkują soczyste i skoncentrowane wina, które świetnie nadające się do długoletniego starzenie.
Największy region winiarski na świecie, którego powierzchnia winnic stanowi ponad 50% powierzchni upraw w Hiszpanii. Ze względu na średniej jakości gleby oraz długie upalne lata nie sprzyjające udanemu uprawianiu wymagających szczepów, produkuje się tutaj głównie wina proste i stosunkowo tanie. Najczęściej występujące tutaj odmiany to biała airén (odporne na choroby i doskonale radzące sobie w warunkach suszy) oraz czerwona tempranillo zwana lokalnie cencibel. Region Kastylia-La Mancha posiada 9 apelacji DOP, z której najbardziej znana to Valdepanas.
Katalonia jest to drugi co do wielkości produkcji win obszar na terytorium Hiszpanii, znajdujący się w jej północno-zachodnim rogu. Klimat w Katalonii jest typowo śródziemnomorski. Ma on jednak różnorodny charakter, ze względu na duże rozbieżności w wysokości terenów rozciągających od wybrzeża Morza Śródziemnego, aż po Pireneje i dolinę Elbro. Katalonia słynie z produkcji win białych oraz win musujących cava. Dwa najważniejsze sub regiony to DOP Pènedes oraz DOCa Priorat. W regionie tym najczęściej uprawiane są białe szczepy parellada, xarel-lo i macabeo (wszystkie służące do produkcji cavy) oraz liczne odmiany międzynarodowe. Wśród odmian czerwonych do najpopularniejszych należą garnacha i tempranillo.
Niewielki region winiarski położony na północnym wybrzeżu Hiszpanii, w pobliżu Pirenejów i granicy z Francją. Panuje tutaj klimat morski, charakteryzujący się dużymi opadami deszczu. Produkuje się tutaj głównie wina z lokalnych szczepów hondarrabi zuri (białe) i hondarrabi beltza (czerwone). Dumą regionu jest proste, lekko musujące i kwasowe wino Txakoli, które tradycyjnie (podobnie, jak lokalny cydr) nalewa się z wysokości co najmniej jednego metra, aby mogło się naturalnie spienić. W regionie znajdują się trzy apelacje DOP.
Murcia to jeden z najmniejszych i najmniej znanych regionów Hiszpanii, znajdujący się w południowo-wschodnim krańcu tego kraju. Winnice w znacznej mierze znajdują się na górzystych terenach Kordyliery Betyckiej. Dominującym szczepem jest tutaj monastrell, który jest w stanie sprostać trudnym warunkom klimatycznym (niewielka ilość opadów w ciągu roku oraz letnie susze). Powstającego z niego wina przeznaczone są raczej dla masowego odbiorcy. Na terytorium Murcji znajdują się 3 apelacje win hiszpańskich DOP: Bullas, Jumilla i Yecla.
Region Madryt obejmuje winnice zlokalizowane wokół miasta stołecznego Hiszpanii, którego tradycje produkcji wina sięgają VIII wieku. W regionie znajduje się tylko jedna apelacja DOP – Vinos de Madrid (założona 1990 roku), wewnątrz której wyróżnić można trzy strefy Arganda, Navalcarnero i San Martín. Najpopularniejsze odmiany winogron to czerwone tinto fino (tempranillo) i garnacha oraz białe malvar i albillo.
Region położony na północy Hiszpanii, rozciągający się od podnóża Pirenejów po dolinę Ebro. Produkuje się tutaj głównie wina czerwone oraz w mniejszych ilości różowe (wytwarza się je metodą rosado de sangrado). Najwięcej nasadzeń obejmują winogrona ze szczepu tempranillo, które są powszechnie kupażowane z innymi międzynarodowymi szczepami, takimi jak np. cabernet sauvignon. Do produkcji rosé używa się natomiast odmiany garnacha, którą zbiera się wcześnie, kiedy ma jeszcze wysoki poziom kwasowości i niższy poziom cukru.
Region, a zarazem apelacja o najostrzejszych w Hiszpanii (i ciągle zaostrzanych) wymogach jakościowych. Region ten dzieli się na trzy okręgi Alta (tempranillo), Baja (garnacha) i Alavesa. Klimat jest tu pod mocnym wpływem Atlantyku, chociaż Góry Kantabryjskie osłaniają region przed gwałtownymi zjawiskami pogodowymi. Najlepsze wina z odmiany tempranillo produkowane są w najmniejszym okręgu Alavesa. Istotną rolę w tym regionie odgrywa dojrzewanie w beczce. Tradycyjnie wina były leżakowane w dębie amerykańskim, a obecnie w dębie francuskim lub dębie z innego europejskiego kraju. Klasyfikacja win: Joven (młode) albo Cosecha,Crianza, Reserva, Gran Reserva.
Region rozciągający się na wschód i na południe od miasta Walencja, od którego pochodzi nazwa. W regionie znajdują się trzy apelacje DOP: Alicante, Utiel-Requena oraz Valencia. Spośród uprawianych tu odmian należy wyróżnić czerwone bobal i monastrell (robi się z niego m.in. słodkie wino fondillón) oraz biały muscat aleksandryjski. W regionie Walencja wyrabia się również wina musujące cava.
Archipelag Wysp Kanaryjskich położony jest na północnym Atlantyku, około 110 km od zachodniego wybrzeża Maroka. Uprawia się tutaj w szczególności czerwone odmiany listan negro i negramoll oraz białą malvasía. Region ten znany jest również z produkcji win z endemicznych szczepów takich jak bujariego oraz gual, które dzięki peryferyjnemu położeniu wyspy, nie zostały dotknięte plagą filoksery. Na terytorium Wysp Kanaryjskich znajduje się obecnie 10 apelacji DOP.
