Rum z Barbadosu
Barbados uznawany za miejsce narodzin karaibskiego rumu łączy dziś w najlepszy z możliwych sposobów tradycję z nowoczesnością, ciesząc się przy tym ogromną popularnością.
Krótka historia rumu z Barbadosu
W 1627 roku wyspa Barbados została skolonizowana przez Brytyjczyków, którzy dekadę później zaczęli uprawiać na niej trzcinę cukrową przywiezioną przez Holendrów. Około roku 1640 powstał pierwszy barbadoski rum. Mimo ostrego smaku (lokalni mieszkańcy nazywali go “kill devil”), cieszył się on bardzo dużą popularnością, a sam Barbados stosunkowo szybko stał się liderem produkcji rumu na Karaibach.
Do końca XIX wieku rum produkowany był niemal na każdej plantacji trzciny cukrowej, które utylizowały w ten sposób molasę oraz inne pozostałości z produkcji cukru. Sytuacja ta zmieniła się około roku 1890 wraz z powstaniem The West Indies Rum Refinery (znanej dzisiaj jako The West Indies Rum Distillery”. Jej właściciel George Stade sprowadził na wyspę kolumny destylacyjne, które sprawiły, że stał się on znacznie bardziej konkurencyjny względem innych lokalnych producentów, co w konsekwencji doprowadziło do znacznej koncentracji rynku.
Przez wieki większość rumu produkowanego na Barbadosie trafiała głównie w ręce lokalnych odbiorców. Sytuacja ta uległa zmianie w latach 30-tych ubiegłego wieku, co miało prawdopodobnie związek z trwającą w Stanach Zjednoczonych prohibicją. Znaczny wzrost eksportu odnotowano także pół wieku później. Wpłynęło na to między innymi przejęcie marki Mount Gay przez zagranicznych inwestorów, jak również ogromny sukces likieru Malibu.
Przełom XX i XXI wieku przyniósł otwarcie na wyspie dwóch nowych destylarni. W 1996 roku powstała destylarnia Foursquare, a dokładnie dekadę później niewielka gorzelnia St. Nicholas Abbey.
Oznaczenie geograficzne GI Barbados
Z inicjatywy destylarni Mount Gay, Foursquare i St Nicholas Abbey od 2018 roku trwają starania o uzyskanie oznaczenia geograficznego dla produkowanego na wyspie rumu. Według wstępnych ustaleń, oznaczenie GI Barbados będzie wymagało od producentów spełnienia następujących kryteriów:
- proces destylacji, maturacji oraz butelkowania musi zostać przeprowadzony w całości na wyspie,
- dosładzanie jest zakazane,
- użycie karmelu (barwnika spożywczego E150a) jest dopuszczone jedynie pod ścisłą kontrolą.
Z powyższymi założeniami nie zgadza się Maison Ferrand, właściciel destylarni West Indies Rum Distillery oraz marki Plantation, którego obecny model biznesowy znacznie wykracza poza ramy wyznaczone w ramach oznaczenia GI przez pozostałe destylarnie.
Elementy charakterystyczne dla rumu z Barbadosu
Do produkcji rumu na Barbadosie wykorzystuje się zarówno kolumny destylacyjne, jak i aparaturę typu pot-still. Dzięki temu powstają destylaty o różnorodnej charakterystyce. Master blenderzy bardzo chętnie korzystają z tego przywileju tworząc kupaże, które są znakomicie zrównoważone.
Kolejną cechą charakteryzującą wyróżniającą rumy z Barbadosu jest proces starzenia, który według wielu ekspertów uznawany jest za jeden z najlepszych na świecie. Producenci w tym temacie wykazują się niezwykłą kreatywnością, sięgając często po beczki użyte wcześniej do maturacji innych rodzajów alkoholi.
Destylarnie na Barbadosie
Do najważniejszych destylarni na wyspie Barbados należą:
- West Indies Rum Distillery – zdecydowanie największa destylarnia na wyspie, produkująca około 80% rumów powstałych na Barbadosie. Destylarnia odpowiada za produkcję takich trunków jak Plantation, Stade’s czy Cockspur. WIRD stale współpracuje także z pośrednikami, takimi jak E&A Scheer.
- Mount Gay Rum Distillery – destylarnia należąca do grupy Rémy Cointreau. Mimo kilkukrotnie mniejszego potencjału destylacyjnego niż WIRD Mount Gay posiada znacznie większe zasoby rumu starzonego na wyspie.
- Foursquare Rum Distillery – należąca do rodziny Seale, destylarnia ta charakteryzuje się podobnym potencjałem produkcyjnym do położonej w pobliżu destylarni Mount Gay. Poza rumami sygnowanymi marką Foursquare wytwarza się tutaj także takie rumy jak R.L. Seale, Doorly’s, E.S.A. Field, Old Brigand, Alleyne Arthur, czy John D. Taylor (Falernum).
- St. Nicholas Abbey – należąca o rodziny Warren, pierwsza z kilku mikrogorzelni działających obecnie na Barbadosie.
Źródło: