ALE – piwo górnej fermentacji

Pierwsze piwa Ale pojawiły się w piwnym świecie dużo wcześniej niż jego bardziej znany obecnie kuzyn Lager. Żeby jednak zrozumieć specyfikę tego gatunku należy zdać sobie sprawę z różnorodności podgatunków i wielości form w jakich występuje. A jest ich naprawdę sporo. Nawet angielscy smakosze gubią się czasami w klasyfikacji grup takich jak Strong Ale, Bitter, Red Ale, Brown Ale, Pale Ale, IPA, Barley Wine i wiele innych.

ALE

Piwo górnej fermentacji fermentowane przy wyższych temperaturach (najczęściej w przedziale 18–25°C) sprawia, że piwa tego typu charakteryzują się znacznie bardziej złożonym smakiem i aromatem niż lagery.

Pale ale

English IPA – matka wszystkich IPA. Piwo po raz pierwszy uwarzone w angielskim Burton-on-Trent na początku XIX w. Oryginalny smak nadaje piwu woda z dużą zawartością minerałów m.in. wapnia. Wyróżnia się bursztynową / miedzianą barwą, jest niezwykle odświeżające i przyjemne w smaku, z bardzo dobrze zrównoważoną słodyczą i chmielowym aromatem i goryczką.

IPA – Indian Pale Ale
Charakteryzuje się intensywnym chmielowym smakiem i średnią lub dużą zawartością alkoholu. Za obfitą goryczkę i różne inne aromaty odpowiedzialne są poszczególne gatunki chmielu użytego w trakcie produkcji piwa. Wyróżnić możemy następujące pod-style IPA:
• East Coast – aromatyczna IPA o niskiej goryczce z zauważalnym charakterem słodowym.
• West Coast – mocno goryczkowa i wytrawna, z cechami słodowymi ograniczonymi do minimum.
• New England / Vermont – piwo oryginalnie warzone w stanie Vermont w USA (Nowa Anglia), łagodne, aksamitne, ekstremalnie nachmielone na aromat o delikatnej goryczce.

APA – American Pale Ale
Charakteryzuje się sporą dawką cytrusowego aromatu, owoców tropikalnych i w mniejszej ilości kwiatów.

Niemieckie ( Weißbier)

Weissbeer
Piwa pszeniczne do których produkcji używany jest słód jęczmienny i słód pszeniczny. Przy czym ten drugi musi stanowić nie mniej niż 50% zboża w zasypie.

Hefe-Weißbier
Pszeniczno-drożdżowe piwo, które zawdzięcza słodowi pszenicznemu swój jasny kłosowy kolor, a specjalnie fermentowane drożdże nadają mu charakterystyczny mocny i gorzkawy smak.

Hefe-Weißbier Dunkel
Ciemne piwo pszeniczne w porównaniu do jasnego zawiera większą ilość ciemnego słodu pszenicznego.

Altbier
W skrócie alt to piwo produkowane i spożywane głównie w Düsseldorfie i północnej Westfalii o barwie od jasnego brązu do ciemnej miedzi. Jeden z niewielu niemieckich stylów górnofermentacyjnych, które przetrwały “lagerową rewolucję”. Serwowane w tradycyjnych 200 ml szklankach o nazwie stange (sztanga).

Kölsch
Bardzo jasne piwo pochodzące z Kolonii, wizualnie przypominające klasycznego pilznera, jednak smakowo zbliżone do piwa blond ale. Piwo to leżakowane jest przez kilka tygodni w niskich temperaturach (jak lager), dlatego często nazywane jest także piwem hybrydowym. Podobnie jak alt serwowane jest w szklankach stange.

Belgijskie

Witbier (blanche)
Tradycyjne, belgijskie piwo pszeniczne zwane również biere blanche (białe piwo). Witbier jest warzony metodą górnej fermentacji i niefiltrowany, a ze względu na dodatek niesłodowanej pszenicy może być bardzo mętny.

Blonde
Nieznacznie przekraczające 5% alk. piwo, stanowi brakujące ogniwo między stylami ale i lager z racji barwy (zbliżonej do lagera) i aromatów (idących w stronę belgijskich ale).

Double Ambrée
Piwo bursztynowe znane również jako red ale, brown ale. Mniej gorzkie od tradycyjnych brytyjskich i amerykańskich ale.

Stout

Stout
Ciemne piwo, wytwarzane z mocno prażonego słodu jęczmiennego, które cechuje się silną goryczką związaną z wysoką zawartością chmielu. Najpopularniejsze są wytrawne stouty (dry i bitter stout). Poza Irlandią i Szkocją piwo stout jest produkowane m.in. w Australii.

Porter
Ciemne, mocne piwo o barwie od rubinowej do czarnej, pochodzące z Anglii.

Artykuł w trakcie tworzenia.