Historia destylarni Knockando

Destylarnia Knockando została założona w 1898 roku przez Ian Thompsona. Zakład powstał na niewielkim wzgórze na lewym brzegu rzeki Spey, nieopodal destylarni Tamdhu i Cardhu. Niestety, po bankructwie Pattisonów i załamaniu w branży, Thompson był zmuszony zamknąć swoją gorzelnię, która ostatecznie w 1904 roku została sprzedana za 3500 funtów londyńskiej spółce W. & A. Gilbey Ltd., specjalizującej się w produkcji ginu.

Gorzelnia pod rządami nowych właścicieli przechodziła następujące po sobie dość systematycznie okresy wzmożonej produkcji i przestoju. Stabilizacja nastała dopiero po zakończeniu drugiej wojny światowej, kiedy to ostatecznie zniesiono wszelkie restrykcje związane z niedoborem jęczmienia. W tym czasie nastąpiła także gruntowa modernizacja i rozbudowa zakładu.

W 1962 roku spółka W. & A. Gilbey Ltd. połączyła się z firmą Justerini & Brooks. Z fuzji powstał IDV, czyli International Distillers & Vintners Ltd. 

W 1968 podwojono liczbę alembików z 2 do 4.

W 1972 roku IDV stało się częścią grupy Grand Metropolitan, która z kolei po połączeniu z koncernem Guinness w 1997 roku stała się jednym z największych producentów alkoholu na świecie – Diageo.

Knockando jest jedną z niewielu markowych whisky słodowych, na której etykiecie nie podaje się ustalonego wieku (właściciele przyjęli za praktykę, że whisky butelkuje się wtedy, kiedy osiąga ona optymalną dojrzałość, czyli zwykle między 12 a 15 rokiem leżakowani). Zamiast tego podaje się rok destylacji oraz rok, w którym whisky została rozlana do butelek. W rezultacie poszczególne roczniki mogą się od siebie nieznacznie różnić, jednak nie są to różnice kolosalne. Wyjątek stanowi tutaj jedynie rynek amerykański, na którym ze względów marketingowych, sprzedaje się Knockando o określonym wieku (zwykle wersję 12-letnią).

Knockando w swojej podstawowej wersji to trunek stosunkowo łagodny, doskonały jako aperitif. Większość destylatów produkowanych w tej destylarni przeznaczane jest jednak do sporządzania blendów, w tym głównie marki J&B.

Nazwa destylarni “Cnoc – an – Dhu” (wym. “nokando”) oznacza “czarne wzgórze”.