Historia zakładu Dufftown sięga 1895 roku, kiedy to dwóch młodych biznesmenów z Liverpoolu: Petera Mackenzi i Richarda Stackpole przybyło do Speyside w celu zakupienia gruntu pod budowę gorzelni. Ich uwagę przykuła posesja ze starym młynem zbożowy, niedaleko miejscowości Dufftown, której szybko stali się posiadaczami.
Mackenzie i Stockpole wraz z właścicielem pobliskiej farmy “Pittyvaich”, który dostarczał jęczmień do produkcji oraz z miejskim syndykatem założyli spółkę Dufftown & Glenlivet Distillery Co. Czteroosobowa spółka rozpoczęła produkcję 10 listopada 1896 od dziewięciu beczek destylatu. Rok później jedynym właścicielem gorzelni stał się Macksenzie i jego firma P. Mackenzie & Co.
Początki funkcjonowanie Dufftown to nieustany konflikt z właścicielem zakładu Mortlach, Georgem Cowie, o prawo do korzystanie ze źródła wody Highlander John’s Well. Ostatecznie jednak po kilku latach awantur i podchodów sąd rozstrzygnął ten konflikt na korzyść Dufftown, a właściciele obu sąsiadujących ze sobą destylarni doszli do porozumienie.
W latach dwudziestych XIX-go wieku, ze względu na prohibicję w USA gorzelnia podupadła. Z tego względu w 1933 roku przeszła w ręce firmy Arthur Bell & Sons, z którą z kolei w 1985 roku weszła w skład DCL (obecnie znanego dzisiaj koncernu Diageo). Z wyjątkiem okresu II wojny światowej, kiedy to władze zakazały dostarczania zboża wytwórniom alkoholu, obawiając się wygłodzenia Wielkiej Brytanii w trakcie Bitwy o Atlantyk, destylarnia praktycznie nie przestawała działać. Kilkukrotnie była modernizowana i przebudowywana. Obecnie wyposażona jest w 8 alembików o mocy produkcyjnej 5,8 mln litrów, co czyni ją pod tym względem jedną z największych w szkocki.
Produkty Dufftown są wykorzystywane głównie do tworzenia blendu Bell’s. Ponadto przez wiele lat były sprzedawane niezależnym dystrybutorom, a obecnie destylarnię Dufftown reprezentuje edycja single maltów występująca pod nazwą Singleton of Dufftown, która dedykowana jest na rynek europejski.
Osobliwością produkcji w gorzelni Dufftown jest bardzo długi czas fermentacji (co najmniej 75 godzin). Ponadto destylacja przebiega bardzo wolno i poddaje się jej niewielkie partie zacieru, dzięki czemu dochodzi do silniejszej interakcji z miedzią alembików.
Przez długi czas nazwa destylarni, jak również produkowanej w niej whisky składała się z dwóch członów – Dufftown-Glenlivet. Pierwszy człon odnosił się do nazwy miejscowości założonej przez Jamesa Duffa w XIX wieku, w której znajduje się destylarnia, drugi natomiast był wyłącznie swego rodzaju znakiem jakości, gdyż miasteczko Dufftown znajduje się w znacznej odległości od doliny rzeki Livet, a samą whisky cechuje zupełnie odmienny charakter.