Destylarnia Springbank założona została w roku 1828 przez Williama Reida w Campbeltown. Reid po kilku latach legalnej destylacji jednak dość szybko wpadł w finansowe tarapaty i w 1837 roku odsprzedał swoje udziały swoim krewnym – Johnowi i Willamowi Mitchell.
Warto w tym miejscu dodać, że Archibald Mitchell ojciec Johna i Williama, od dłuższego czasu zajmował się nielegalną produkcją whisky na półwyspie Kintyre. Podobnie jednak, jak wielu innych gorzelników w owym czasie nie był on jednak zainteresowany zalegalizowaniem swojej działalności.
Whisky Springbank, tak samo jak produkty wielu innych destylarni z regionu Campbeltown, od początku swojej działalności cieszyły się ogromnym uznaniem. Ciekawostką jest fakt, że w 1838 roku Mitchell-owie sprzedali słynnemu Johnniemu Walkerowi 112 galonów swojej whisky, inkasując ponad 8 szylingów za galon.
W 1872 roku William opuścił destylarnię, dołączając tym samym do swoich dwóch braci w destylarni Riechlachan, a władzę w Springbank przejął syn Johna – Alexander. W 1897 roku zarejestrował on spółkę J&A Mitchell & Co Ltd, która pozostaje właścicielem destylarni po dziś dzień.
W 1926 roku, wraz z kryzysem światowym i ogromnym spadkiem popytu na whisky z regionu Campbeltown gorzelnia Springbank zmuszona została do wstrzymania produkcji na siedem kolejnych lat.
W 1960 roku Springbank zamknął swoją słodownię i przestawił się na zewnętrzne zaopatrzenie w słód. Kilka lat później, w 1969, częścią spółki J. & A. Mitchell został najstarszy niezależny dystrybutora whisky, firma Cadenhead’s, posiadająca sieć specjalistycznych sklepów m.in. w Londynie i w Edynburgu.
W 1979 roku w Springbank po raz kolejny wstrzymano produkcję, tym razem na całe dziesięć lat. Destylarnię uruchomiono ponownie w 1989. Trzy lata później, w 1992 roku podjęto decyzję o wznowieniu produkcji słodu, dzięki czemu Springbank jest obecnie jedną z niewielu szkockich gorzelni, w których w dalszym ciągu proces ten odbywa się w ramach własnej działalności. Warto także dodać, że Springbank również sam dokonuje butelkowania whisky.
Obecnie gorzelnia Springbank posiada trzy alembiki o mocy produkcyjnej 750 tys. litrów alkoholu rocznie. Mimo rozbudowy i modernizacji zakładu Springbank wciąż wykorzystuje budynki z czasów jego powstania. Prawdziwą ciekawostkę stanowi kocioł zacierny, który jest swoistym unikatem. Posiada on grzanie parowe, jak również olejowe. Wyposażony jest w “mieszadło”, które zapobiega przypalaniu się drożdży na jego dnie. Poza tym “mieszadło” ciągle odsłania czystą miedź w środku kotła.
Springbank produkuje trzy różne whisky słodowe – klasycznego, umiarkowanie torfowego, destylowanego dwuipółkrotnie (przedgony i pogony są dodatkowo destylowane w oddzielnym alembiku, po czym całość zostaje poddana finalnej destylacji) Springbanka, torfowego Longrowa (oferowanego od 1990 roku) oraz całkowicie pozbawionego tonów torfowych, destylowanego trzykrotnie, Hazelburna (whisky ta zadebiutowała w 1997 roku).
