Kininvie było trzecią destylarnią należącą do spółki W. Grant & Sons, a budynek gorzelni powstał na terenach znajdujących się pomiędzy dwiema pierwszymi destylarniami – Glenfiddich i Balvenie. Zakład rozpoczął produkcję 4 lipca 1990 r., a uroczystego otwarcia dokonała prawnuczka Williama Granta – Janet Roberts.
Przez lata destylat z Kininvie był używany wyłącznie do zestawianie blendów spółki W. Grant & Sons, a obecnie znany jest głównie jako jeden z destylatów służących do zestawiania triple malta Monkey Shoulder. Pierwsze wersje limitowanych edycji single malt o nazwie Hazelwood trafiły na rynek dopiero w XXI wieku. W roku 2013 i 2014 wypuszczono na rynek dwie inne wersje limitowane, odpowiednio 23 YO i 17 YO.
Momentem przełomowym w historii Kininvie był rok 2019, gdy utworzono nowy dział innowacji destylarni nazwany Kininvie Works. Za jego sprawą wypuszczono trzy eksperymentalne whisky Kininvie, w tym potrójnie destylowany single malt, co ma być oznaką nowej drogi, którą podążać będzie ta destylarnia.
Od czasu powstania zakład Kininvie był kilkukrotnie rozbudowany i w tym momencie działa w nim dziewięć alembików, trzy typu wash oraz sześć typu spirit. Alembiki te kształtem przypominają alembiki zamontowane w destylarni Glenfiddich, ale w przypadku destylatorów typu spirit są nieco większych rozmiarów.
Ciekawostką jest fakt, że część produkcji whisky Kinvinie odbywa się na terenie zakładu Balvenie i dopiero po ukończeniu procesu fermentacji, zacier przepompowywany jest do alembików znajdujących się na terenie sąsiedniego zakładu.
Sama nazwa zakładu pochodzi od nazwy majątku sąsiadującego z terenem, na którym stoi zamek Balvenie.
