Chmiel goryczkowy i aromatyczny

W piwowarstwie stosuje się wiele odmian chmielu, które w zależności od sposobu chmielenia oraz wykorzystanych ilości, decydują o charakterze i aromacie piwa.

Chmiel dzieli się na dwie podstawowe kategorie: goryczkowy i aromatyczny, które podczas produkcji piwa są stosowane jednocześnie. Wyjątek stanowią tu jedynie piwa „single hop”, czyli takie, do których stosuje się jedynie jedną odmianę chmielu. W ten sposób wykorzystuje się maksimum cechy danej odmiany.

Chmiel goryczkowy używa się do nadania piwu charakterystycznego, gorzkiego smaku. Charakteryzuje się on przede wszystkim wysoką zawartością alfa kwasów oraz kohumulonu, które w trakcie chmielenia uwalniają się do brzeczki nadając goryczkę.

Chmiel aromatyczny używa się do nadania piwu aromatów, które w zależności od wykorzystanej odmiany mogą być ziołowe, kwiatowe, cytrusowe, miodowe lub korzenne. Charakteryzuje się on przede wszystkim niską zawartością alfa kwasów (osiągającą maksymalnie około 6%), równym stosunkiem alfa i beta kwasów, niewielką ilością olejków chmielowych, a także wyższą zawartość olejków aromatycznych oraz humulenu.

Warto pamiętać, że zarówno typ goryczkowy nada piwu nieco ziołowego aromatu, jak i aromatyczny doda trunkowi goryczki, jednak w różnych odmianach chmielu różne cechy wysuwają się na pierwszy plan co decyduje o ich przyporządkowaniu do konkretnych typów.